Limitlerin ayrılması: kumarhaneler ve diğer çevrimiçi satın alımlar

1. Bankalar neden limitleri paylaşıyor

Avustralya'da, kredi ve banka kartları genellikle harcama kategorisine bağlı olarak farklı işlem limitlerine sahiptir. Kumar yüksek riskli bir işlemdir, bu nedenle bankalar onları ayrı bir kategoriye ayırır. Bu izin verir:

• Kumar harcamalarını kontrol etmek;
• maliyet aşımı riskini sınırlar;
• Sorumlu kumar ile ilgili yasal gerekliliklere uyun.

2. Casino para yatırma limitleri

Birçok banka ve ödeme sistemi operatörü aşağıdaki kısıtlamaları uygular:

• Casino mevduatlarında günlük veya haftalık limitler;
• Düzenli çevrimiçi satın alımlara kıyasla daha sıkı sınırlar (örneğin, haftada 500 ABD Doları, e-ticaret için 2.000 ABD Doları);
• Kumar * kategorisindeki işlemleri tamamen yasaklama yeteneği.

Bu kısıtlamalar işleme sistemine dahil edilmiştir ve müşteriye bağlı olarak katı bir şekilde sabitlenebilir veya bireysel olabilir.

3. Düzenli online alışverişlerde limitler

Çevrimiçi mağazalar, abonelikler veya hizmetler için sınırlar genellikle daha yüksektir. Burada banka, müşterinin rahatlığını sağlamaya çalışır, çünkü bütçe riski daha düşüktür. Kısıtlamalar şunlara bağlıdır:

• Kart türü (klasik, premium, kurumsal);
• kredi limiti;
• Ticari Kategori Koduna atanan risk seviyesi.

4. Özelleştirilebilir

Bazı bankalar müşterinin limitleri bağımsız olarak ayırmasına izin verir:

• Online oyunlar ve satın alımlar için ayrı kısıtlamalar koymak;
• Kumar * kategorisindeki işlemleri engelleyin
• Zaman sınırlarını kullanın (örneğin, yalnızca hafta sonları için)

Kontrol araçları, oyunculara maliyetleri esnek bir şekilde yönetme yeteneği veren banka mobil uygulamalarında giderek daha fazla kullanılmaktadır.

5. Riskler ve pratik tavsiyeler

Oyuncular düşünmelidir:

• Online alışverişlerde genel olarak yüksek bir limit olsa bile, casino depozitoları engellenebilir;
• Yabancı casinoları kullanırken, kısıtlamalar sadece bankaya değil, aynı zamanda ödeme sağlayıcısına da bağlı olabilir;
• Daha fazla şeffaflık için, bankanın politikasını önceden netleştirmek ve uygulamada kişisel limitler belirlemek daha iyidir.

Sonuç: Kumarhaneler ve diğer çevrimiçi satın alımlar arasındaki sınırların bölünmesi, müşterileri korumak için bir mekanizma ve sorumlu kumar için bir araçtır. Oyuncuların harcamaları kontrol etmeleri, mevcut banka ayarlarını kullanmaları ve bütçeleri aşmamak için gerekirse ayrı bir kumar kartı tutmaları önerilir.